حواسمان به كلماتی كه به كار ميبريم باشد : حواسمان نيست که چه راحت با حرفی که در هوا رها ميکنيم چگونه يک نفر را به هم ميريزيم ! چند نفر را به جان هم مي اندازيم ! چه سرخوردگي يا دلخوری هايی به جای ميگذاريم ! چقدر زخم ميزنيم... ! حواسمان نيست؛ که ما ميگوييم  و رد ميشويم و ميگذاريم به پای رک بودنمان... اما يکی ممکن است گير کند! بين کلمه های ما... بين قضاوتهای ما... بين برداشت های ما... دلی که ميشکنيم ارزان نيست...