Jestem zdania że powinniśmy się wspierać, w końcu łączy nas wspólna pasja. Można wymieniać się pomysłami, dyskutować o swoich powieściach, pomagać sobie nawzajem. Brzydzę się osobami które gnoją innych pisarzy, tworzą dramy w celach wybicia siebie i zniszczenia cudzego wizerunku...To okropne zachowanie, niegodne i żałosne. Potem ciężko wspierać kogoś takiego, mieć szacunek.

Byleby nikt na nikim psów nie wieszał. A polskie czy zagraniczne podwórko szybko weryfikuje zwłaszcza gdy dzieje się coś złego jak naprawdę działają takie kółka adoracji czy to autor-autor czy autor-bloger

Powinni się wspierać ale raczej tak nie jest.

Ludzie powinni być życzliwi dla siebie. A pisarz też człowiek, więc tak, również pisarze powinni się wspierać. Także dla własnego dobra. Tak działa ten świat, prawo przyczyny i skutku. Można powiedzieć, że w takim ujęciu działamy z pobudek egoistycznych. Jak zwał, tak zwał, liczy się skutek.

Tak, powinni, bo latwiej podbijać świat razem. Taka Harda Horda jest tego świetnym przykładem. I nikt inny nie zrozumie pisarskich frustracji jak inna osoba pisząca.

Z doświadczenia powiedziałabym, że to wręcz obowiązkowe 😄 u mnie posiadanie siatki wsparcia zrobiło ogromną różnicę i nie wyobrażam już sobie działania w innym trybie.

Wspierać, dopingować i cieszyć się sukcesami - TAK. Zagrzewać do pisania, poprawiać błędy i omawiać fragmenty - NIE.

Oczywiście, że powinni! Zwyczajna życzliwość zawsze w cenie i z tyłu głowy mam, że świat nas wszystkich pomieści. Dla każdego pisarza jest miejsce i mam wrażenie, że rywalizację napędzają inni, a nie sami zainteresowani. Jak pięknie się wspierają w Polsce autorzy kryminałów! Czapki z głów! Ja też czuję ogromną życzliwość innych autorek, to dodaje mnóstwo siły, jest też z kim gadać o pisarskich dołkach i górkach, z kimś, kto to NAPRAWDĘ rozumie.

Mam dobre doświadczenia, jeśli chodzi o środowisko poetyckie. Doświadczyłam wiele wsparcia i staram się spłacać "ten dług". Jeśli chodzi o prozę, to czuję się trochę osamotniona. Myślę, że wynika to z tego, że świat poezji jest mniejszy niż ten prozatorski, a to wzmaga te pozytywne gesty.

Wsparcie jest cholernie ważne. Nie musimy czytać swoich książek, nie muszą się nam podobać, ale nie podkopujmy się nawzajem. Wspierajmy się :)