Vanmiddag bij de GGZ voor mijzelf. In de wachtkamer was iemand heel druk pratend met iemand aan de telefoon. Hij/zij vertelde dat het zo moeilijk was dat de klok in de wachtkamer precies 5 minuten achterloopt en dat als autist zo lastig is. Ik ben geen autist, maar inderdaad, ik erger me daar ook aan. 1 minuut over tijd kwam de psychologe deze cliënt ophalen. Deze sprong op, rende naar haar toe, sprong in 1 keer de trap op van enthousiasme vanwege het lukken van deze afspraak. Ik ben ontroerd.