زنان در پارس به عنوان نمادهای زیبایی، دانایی و شجاعت شناخته می‌شوند. در داستان‌های شاهنامه، زنان پارسی به عنوان شخصیت‌های مهم و تاثیرگذار معرفی شده‌اند. برخلاف هر برهه زمان‌ی دیگر همانگونه که حافظ میگوید: برگردید به اصل خویش و بیازمائید که از مهر و وفا کمتر به یاد آید همچنان که در شاهنامهٔ فردوسی، مفهوم «بازگشت به اصل خویش» به ویژه در بخش‌هایی که به تبیین هویت و ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی می‌پردازد، مطرح شده است. یکی از بهترین نمونه‌ها از این مفهوم در داستان‌های مربوط به شخصیت‌های بزرگ شاهنامه به چشم می‌خورد