Chodzenie samej po zmroku - gdyby nie internet nie pomyślałabym, że powinno mnie to stresować. Wiem, że to też kwestia szczęścia - mój mózg nigdy nie miał szansy się nauczyć, że grozi mu niebezpieczeństwo. Przy czym, to jedynie po mieście. W naturze to nawet w środku dnia mój mózg krzyczy "uciekaj, wszystko chce Cię zjeść!"