(2) үрп адаттарыбызды жокко чыгарып, өз тилинде сүйлогондор “кыргызбай, карангы, мырк” өңдүү киши катары кабылдашыбызды мээге кагып кетиптир. Бул эмне деген шумдук? Биз кантип, ушундай ыплас иштерге көз жумуп, кадимки сыяктуу көрүнүш катары кабыл алып жашап жүрдүк? Биз өз тилибизди, эмки муунга, балдарыбызга өткөрүп бербесек, анда бул биздин эне тилибиздин өлгөн, жок болушуна барабар! Келгиле, өз маданиятыбызга салым салып, өз тилибизди сыйлап, сайрап жүрө берели!!!