‏غیبت کردن برام درست مثل‌ مستیه؛ موقع غیبت سرخوشم، کلم گرمه، به نظرم زیاده‌روی نکردم و حق با منه، اما بامداد خمارش، عذاب وجدان و سردردِ «همه‌ی ما در تاریکی شبیه به همیم» و حالت تهوع «اونا چی بود من گفتم»ـه که گریبانمو می‌گیره.