غمم انسانی هفتاد و چهار ساله است ؛ زخمم شصت و نه سال دارد ؛ لبخندم اما شانزده ساله است ؛ ذوقم هزار سالش است ؛ امیدم یکساله و نوپاست ، مرتب زمین میخورد ؛ اما خودم حالا با زحمت زیاد چهل ساله شدم .. نیمروز سیزدهم تیر