Ұлық Алла әуелде Ақылды жаратқан да екі көзін соқыр қылыпты. Қос жанары көрмейтін Ақыл сипаланып, тыпыршып, тықыршып, бір орында тұра алмапты. Мазасы қашып: -Сен кімсің? - деп сұрай беріпті. Сонда Иесі: -Сені жаратушы Раббыңмын! Екі көзің көр болғанмен, мені іздеуден шаршамайтын иманды құлымның сенімді серігі сен боласың! Мені анық көрмесең де, көңілің тыныш таппай өле өлгенше Мені іздеумен боласың!- деген екен. - Мені неге соқыр қылдың?- дейді.