Алматы ол әйел.Сұлулықты сүйеді,жылтырға құмар, аяқ-асты жылай салып, артынша түк болмағандай күліп, бұлданып кететіні бар. Оның ішіне бәрі сыяды, өнерге құштар, транжира. Үнемі кешігіп жүреді.Достық көшесіндегідей кейде құлпырып жүрсе, кейде Рысқұлов даңғылындай алба-жұлба. Астана ол еркек. Оның биік- биік, зәулім бір мінезі бар.Салмақты.Көп сөйлемейді. Жүрегі кең. Үнемшіл. Салқын. Кейе мінезі шатақ.Оның иә дегені-иә, жоқ дегені жоқ.Сөзбен емес, іспен дәлелдейді!