ماجرایِ من و تو ، باورِ باورها نیست ماجراییست که در حافظۂ دنیا نیست نَه دروغیم ! نَه رویا ، نَه خیالیم ، نَه وَهْم.. ذاتِ عشقیم ! که در آینه ها پیدا نیست،، تو گُمی در من وُ من در تو گُمم ، باور کُن !،، جُز در این شعر ، نشان وُ اثری از ما نیست شب که آرام تر از پِلکْ تو را می بندم با دلم طاقتِ دیدارِ تو ، تا فردا نیست من وُ تو ساحل وُ دریایِ همیم، اما نَه..! ساحلْ اینقَدر که در فاصله با دریانیست ! عذابی ازاین بالاترکه نگذارند امیدزندگی وزنده بودنم را نه ببینم و نه صدایش راوبشنوم!😢