کودکیِ مان را ،، با جیب های خالی، سر کردیم ... تا زودتر ،، قُلُک هایمان را ، پُر کنیم .! و آن لعنتی ها ،، زمانی پُر شدند ، که دیگر ،، هیچ شکلاتی ؛ آن طعمِ وصف ناپذیرِ ،، سابق را نمی داد .....! " شاید کمی دیر شده باشد .!" اما باید ؛ رشادتمندانه اعتراف کرد: که ما زندگی را ،، اشتباه فهمیده بودیم ....💚💚