من اکثر مواقع بین ساعت نه صبح و دوازده ظهر شدیدا عصبی ام. کوچکترین اتفاق منو‌تبدیل یه روانی تمام عیار میکنه. سر هیچ کس داد نمیزنم یا اکثرا حتی از هیچ کس عصبانی نمیشم بلکه از یه سری اتفاقات ساده جرقه میگیرم. تنها حسی هم که بعد از عصبانیت برام میمونه پشیمونیه. هر بار میگم اخه موضوع خیلی ناچیزی بود چرا عصبانی شدی؟ و جوابی براش ندارم. فشار شدیدی هم تحمل میکنم چون نمیخام توی اون بازه کسی ازم ناراحت شه و یا متوجه عصبانیتم شه. گیری افتادیم 🥲