Dla mnie to wspaniały i rozczulający widok

Ale Ty byłeś tym "małym człowiekiem, który pływał we wnętrzu innego człowieka" (czyt. w brzuchu mamy) - jakie masz odczucia uświadamiając sobie ten fakt?

Ale odpowiadając na pytanie - mnie nie brzydzi ten widok. Ten widok mnie wzrusza, a już najbardziej wtedy gdy dwa razy w życiu budził się we mnie instynkt - czyli chęć zostania mamą po raz pierwszy i potem po raz kolejny. Wtenczas widok kobiety w ciąży wzruszał mnie maksymalnie! Co mnie brzydzi - zapach papierosów oraz zapach kup na trawniku, które mija się w ciepły dzień. 🙆🤪

Idk why ale tak xd dziecko w ciele jest jak mały pasożyt który dosłownie żywi się twoja energia a na koniec rozrywa cię wychodząc. Jak kopie w brzuch to czasami wygląda jak sceny z horrorów jak demon rusza się w ciele xd

To akurat nie, ale obrzydzają mnie wystające pępki w ciąży. W obu ciążach mocno trzymałam kciuki, żeby mnie to nie spotkało. Na szczęście, mimo ogromnego brzucha, udało się pępkowi pozostać na miejscu. No i ludzkie włosy nie przyczepione do ciała. Bleh. Na ciele spoko, w każdym miejscu, każdej długości. Ale jak tylko traci przyczepność to fujka.

Pływa? On się tam ledwo mieści, rozpycha i przesuwa narządy, żeby tylko mieć miejsce na rozwój. To niesamowite że organizm kobiety może to wszystko zniesc.

Mnie to raczej fascynuje. Bo to jest naprawdę ciekawe z biologicznego punktu widzenia jak w środku jednego organizmu wykształca się drugi, który później wychodzi na wolność i jest w stanie samodzielnie funkcjonować po tym jak przez 9 miesięcy pasożytował na swoim żywicielu Brzydzi mnie tylko trochę poród Nie widzę też w całym tym procesie nic szczególnie wzruszającego 🤷🏼‍♀️