Czy ktoś też ma "szpitalną" traume? Nigdy nie bałam się szpitali do czasu, gdy trafiłam kilka lat temu z atakiem bólu i wykryto kamienie w woreczku żółciowym. To był czas, gdy baardzo dużo przytyłam, byłam w okropnej depresji. Lekarz prowadzący wydarł się na mnie na oddziale, że co ja sobie wyobrażam! Jak mają taką grubą osobę operować! Przecież oni nie mają takiego sprzętu, umrę im na stole. Ważyłam wtedy 150 kg/165 - wiedziałam że to była niezdrowa waga i niebezpieczna i walczyłam z tym. 1/2

串文

2024-09-04 14:53

讚

回覆

轉發

作者

Angela | Bookstagram
czytnieta

粉絲

串文

116+

讚

回覆

轉發

24小時粉絲增長

無資料

互動率

(讚 + 回覆 + 轉發) / 粉絲數

NaN%

回覆 (BETA)

最先回覆的內容
發文後	用戶	內容
幾秒內	Angela \| Bookstagram czytnieta	Ale przyznam, że wtedy psycha mi siadła bardzo. Nie potrzebowałam glaskania po głowie, ale nie sądziłam, że lekarz zwyczajnie mnie zgnoi. Od tamtej pory unikam szpitali jak ognia. Jutro niestety muszę udać się na zabieg I chyba nigdy nie byłam tak przestraszona...
3 小時內	Agata Oliveira gwiezdziste_lzy	W wieku 2,5 lat trafiłam do szpitala z silną alergią, skrajnie opuchnięta, lekarze nie wiedzieli czy przeżyję, mam przez to nie tylko traumę szpitalną, ale też (przez to jak pielęgniarki kilkanaście razy wbijały mi się w ręce, bo nie mogły znaleźć żyły), bardzo silną hemofobię i aichmofobię…
4 小時內	inka_bezkofeinowa	W wieku 14 lat miałam operację kolana, dość poważną, bo wada utrudniała mi chodzenie. Pomimo że zgłaszałam wielokrotnie pielęgniarkom, że mnie boli nie do zniesienia albo nic nie dostawałam, albo podawali mi z łaską paracetamol, który nic nie dawał.
4 小時內	oneko_niko	Traumy ze szpitala jeszcze nie mam (mam kilka innych). Z opisu wynika, że lekarz zachował się źle, nie powinien krzyczeć, ale raczej nie kłamał z tym jaki mają sprzęt, mógł to milej przekazać. Jak byłom w szpitalu na chyba to samo, to różne osoby były i nikt się głośno nie wypowiadał na temat wagi, otyłość była do zaznaczenia na kilku papierach które dawali do wypełnienia i była też jako ryzyko podczas operacji. Ogólnie wszyscy byli mili, więc to chyba zależy na kogo się trafi
4 小時內	Gertruda Gałek gertruda_.g	Dokładnie, całe życie uwielbiałam szpitale, pelętałam się po nich od dziecka. Do czasu gdy trafiłam na neurochirurgię i spędziłam na niej miesiąc.
8 小時內	d.o.m.s.i	Mam szpitalną traumę... w ciągu swojego zaraz 25 życia byłam wiele razy w szpitalu i nigdy nie należało to do miłych wspomnień.. łamanie praw pacjenta zaczynając od braku zachowania intymności w trakcie badania, nadużycia, głupie komentarze, złe podkłucia i zakażenia z tym związane.. dużo tego było i czeka mnie za parę msc operacja, a już się stresuję 😵‍💫
12 小時內	⋆˚࿔ 𝓚𝓪𝓻𝓸𝓵𝓲𝓷𝓪 𝜗𝜚˚⋆ k_jelenska	Po operacji dwuszczękowej (progenia), okropnie spuchła mi twarz, wiadomo, jak wyłamują Ci kości z twarzy i je przesuwają to czego innego się spodziewać? Miałam dawać znać pielęgniarkom kiedy muszę znów dostać przeciwbólowe więc poszłam w nocy do ich pokoju i staram się wydobyć z siebie najwyraźniej jak potrafię zdanie. Miałam związane zęby gumkami ortodontycznymi, bo zabieg był w aparacie na zęby i żeby kości się zrosły trzeba było "związać" mi szczęki. Pani pielęgniarka uznała, że mnie
13 小時內	Natalia Świętonowska oksiazkachinietylko	Bardzo mi przykro :( Ja na szczęście nie nabawiłam się traumy (chociaż właściwie mogło mi się to zdarzyć - po endoskopii dróg żółciowych zafundowali mi zapalenie trzustki i dodatkowe prawie 2 tygodnie w szpitalu 🙃🙃)
14 小時內	Czaruszkowo czaruszkowo	W sumie to zawsze mnie dziwiło określenie lekarzy, że nie mają sprzętu do operacji kiedy pacjent waży ok. 150 kg. Więc taki Pudzian czy inny paker również powinien dostać opr, że zbyt dużo waży i nie mogą go operować.
15 小時內	joanka jo.an.ka	W Polsce trafiając do szpitala trzeba mieć twardą dupę. Niestety. Można trafić na ludzi pięknych sympatii i współczucia, bo wiedzą, że nikt nie trafia do szpitala, bo taki ma kaprys, tylko potrzebuje pomocy, ale są też tam ludzie, którzy swoim zachowaniem potrafią w chorym wzbudzić poczucie, że jest tam niechciany i tylko zajmuje im czas i łóżko. Niestety. Trzymam jednak kciuki, aby Twój pobyt był krótki i bez nieprzyjemnych przygód. Zdrówka!