Lepiej pójść jak jest mały ból niż później amputować nogę, bo za późno się przyszło

Przecietny dorosły z PRL by tych 5 km nie przebiegł, więc każdy kij ma dwa końce

Nie wiem, czego ma dowodzić ten przykład. Ja nawet nie przebiegnę 5 km. Ba, nawet 2 km bez przerw na marsz, więc te 5 km zakończone bólem kostki wydaje mi się osiągnięciem. ;) Z drugiej strony ja te 5 km bez problemu przepłynę, jeżdżę na nartach dzień w dzień po 8h przez cały sezon i trenuję różne inne rzeczy. Nie czuję się słaba, mimo że kawałek biegu mnie zabija. ;) I nie rzucam tekstów, że teraz to ludzie słabi, bo jak docisnąć ich do szpagatu, to zaraz beczą, że coś im się naderwało. ;)

Ostatnio jak chciałem "rozbiegać" to się skończyło zapaleniem rozcięgna więc nie łączyłbym myślenia i dbania o swoje zdrowie z brakiem jakiejś odporności na coś.

Tak tak, kiedyś nie chodzili do lekarzy, i umierali nagle niedozywszy 50 lat

O nie, tylko nie ludzie, którzy zamiast kumulować latami drobne urazy i ostatecznie na starość mieć problemy z aparatem ruchu, na bieżąco zajmują się tymi drobnymi urazami i przeciążeniami. Kto to widział, szanować swoje stawy, koniec świata.

Wpis w stylu pasty "Było nas jedenaścioro, mieszkaliśmy w jeziorze..."

Potrafią też płakać na socialach, że ludzie są słabi.

Czy mam chodzić z bólem żeby jakiś random nazwał mnie silną? Jak boli to znaczy, że organizm sugeruje że coś nie tak, więc warto szukać rozwiązań zanim się pogorszy :p

To zależy jaki to ból, z czego i jak mocno się jest wrażliwym, co się robi w pracy, na codzien itd. Ja od 6 tygodni chodzę z bólem kostki, a jakbym poszedł do specjalisty to zapewne na 2tygodniowym wolnym od roboty bym to wyleczył. Kwestia priorytetów. Jednym ból przeszkadza, innym nie 🤷🏻‍♂️