یه آقایی رو برای تراکم سنجی استخوان صدا کردم ، خانمش جلوتر از خودش اومد و یواشکی گفت کنسر پروستات داره یه وقت بهش نگین خودش خبر نداره، گفتم نه نمیگم، بگذریم که کشتی گیر قدیمی بود و اهل سیگار و الکل نبود، ولی خب پوکی استخوان داشت. درک میکنم که بعضی آدما با شناختی که اطرافیونشون ازشون دارن نمی تونن خبرهای بد رو تحمل کنند. ولی سوالم اینه که آیا ما باید رازدار بیمار باشیم یا همراه بیمار ؟ به نظرتون آیا یه آدم نباید بدونه که به زودی میمیره؟! شاید بخواد از باقی عمرش طور دیگه ای استفاده کنه؟!