ديروز از خاطره دوست خوب خارجي گفتم امروز ميخوام از يك دوست ايراني بگم. يه دوست داشتم هم مدرسه اي، سال ها بود از هم خبر نداشتيم تا اينكه يادم نمياد از كجا سر و كله اش پيدا شد و هرروز يه بهونه اي پيدا ميكرد همو ببينيم. يادمه يه روز تعطيل كه با مامان بابا خواب بوديم زنگ زد به گوشي من جواب ندادم، به خونه ز زد هنوز تو تختخواب بوديم جواب نداديم اومد دم در خونه زنگ خونه رو زد، در اين حد پيگير. خلاصه يه كارايي هم ميكرد كه آدم مديونشم ميشد مثلا غذا ميپخت مياورد خونمون، ديگه تو همه دوستاي من ريشه دوونده