این چه خامی است، چون در آخر کار آتش آمد من و تو را دمساز گر چه در زحمتیم، باز خوشیم که بما نیز، خلق راست نیاز دهر، بر کار کس نپردازد هم تو، بر کار خویشتن پرداز چون تن و پیرهن نخواهد ماند چه پلاس و چه جامهٔ ممتاز ما کز انجام کار بی‌خبریم چه توانیم گفتن از آغاز پایان