آدم نمیتونه همینجور الکی تسلیم شه. مخصوصا وقتی برمی‌گرده نگاه می‌کنه می‌شمره چقدر معجزه رخ داده. چقدر شب صبح شده. از پس چه سختی هایی بر اومده. آدم نمی‌تونه شرمنده ی خودش شه و بعد یه عمر با این شرمندگی زندگی کنه. پاشو بجنگ! تو لیاقت رسیدنو داری.