در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام گرم یاد آوری یا نه من از یادت نمی کاهم ترا من چشم در راهم پروردگارا دل دوستانم را از شادی ، خنده و عشق لبریز کن