اهل بلاگر دنبال کردن نیستم ولی فکر می‌کنم تنها زندگی کردن خیلی سخته، ،تا وقتی در کنار خانواده هستیم خیلی از کارهای روتینمون تقسیم میشه بین افراد در حالیکه تنهایی همه رو یکنفره باید انجام بده و این زمانبرتر و خسته کننده تره.

جالب که من تمام این سختیها به اضافه بیماری همسرم دست تنها بزرگ کردن دخترم پرداخت تمام هزینه های زندگیم همه و همه به عهده خودم بوده و هست ولی همیشه از این بابت خوشحالم احساس می‌کنم پا به دانشگاهی گذاشتم که باید در مورد تمام ابعاد زندگی درس می گرفتم و از اینکه بدون کمک کسی به اینجا رسیدم به خودم افتخار می‌کنم من قبلا توی ایران کاملا انسانی یک بعدی بودم

انجام دادن همه ی اینکارها اسون نیست ، به این معنیه که ایشون داره سعی میکنه مالتی تسک باشه من تو شرایط مشابه بودم و واقعا اسون نیست چالش های مهاجرت یک طرف، کارای روزمره از طرفی دیگه

ببین میدونی فرقش اینکه تو وقتی تو ایرانی یه جورایی انگار یه حمایت روحی و عاطفی از طرف عزیزانت داری و یه حس امن بودن داری همیشه که انگار زندگی کردن رو بلدی ولی در اوایل مهاجرت نداری اونا رو و واقعا حتی یه خرید ساده میتونه برای خیلی ها سخت باشه مثلا وقتی میخوای حبوبات بخری همین که اصلا نمیدونی اسمش چیه یهو یه فشاری انگار بهت میاره درسته همون لحظه سرچ میکنی ها ولی همین یکم یکم ها یه توانی ازت در طول روز میگیره واقعا، و واقعا خوش به حالت که قوی هستی و اینا برات مساله نیست 😍😍

کلا کار بخشی از بلاگر ها همینه که حزییات زندگیشون توی پیجشونه. اصولا اهل فالوکردن بلاگرها نیستم اما تو اکسپلور می بینم یکی بچه اش یه چیزی ریخته رو زمین و این گوشی به دست می ره بالاسرش. آشپزی می کنه، جلو دوربین، خونه تمیز می کنه جلو دوربین، رانندگی می کنه جلو دوربین، درددل و غر جلو دوربین، باشما موافقم که به کسی ربطی نداره که حتی در اوضاع سخت تر از این بخواد غر زندگی ما رو بشنوه اما فکر می کنم لایف استایل اونا این تعریف رو براشون عوض کرده و تا جایی که قوانین اجازه بده زندگیشون کف تایملاینه