O 3 wyruszyłam w drogę, żeby na Morskie Oko wchodzić o wschodzie słońca. Spełniłam swoje marzenie, na które ciągle „nie było czasu”. Dzisiaj spędziłam 7 godzin w górach. Ze sobą… i dla siebie. Wracam lżejsza o kilka myśli, zwątpień i rozterek. Bogatsza o wzruszenie, radość i ten rodzaj zmęczenia, który uwielbiam. Bułka z masłem i kawa z termosu nigdzie nie smakuje tak dobrze, jak na kamieniu wśród bezkresu 🩷