🍁🍂 وه چه زیبا بود اگر پاییز بودم وحشی و پرشور و رنگ‌آمیز بودم نغمهٔ من، همچو آوای نسیمِ پَرشکسته عطر غم می‌ریخت بر دل‌های خسته پیش رویم: چهرهٔ تلخِ زمستانِ جوانی پشت سر: آشوبِ تابستانِ عشقی ناگهانی سینه‌ام: منزلگهِ اندوه و درد و بدگمانی                       کاش چون پاییز بودم                       کاش چون پاییز بودم فروغ فرخزاد