روز به روز بى احساس تر می شويم روز به روزِ دلسردتر... روز به روز اعتمادمان نسبت به آدم هاىِ اطرافمان كم رنگ و كم رنگ تر می شود.. ما بى آنكه خودمان با خبر باشيم ، ديوارهايى شده ايم براىِ نوشتن يادگارىِ آدم ها...! آدم هاىِ بلاتكليفى كه خودشان نمی دانند از زندگى چه می خواهند... از صبح كه چشم باز می كنند تا سياهىِ شب ، به جاىِ زندگى كردن ، به جاىِ دوست داشتن به جاىِ عاشقى كردن ، روزمرگى می كنند و روزمرگى... آدم هايى كه حتى برايشان مهم نيست روىِ كدام ديوار می نويسند!