این روزها مادر و پدرهای دهه شصت و پنجاهی خبرهای پذیرش فرزندانشون، عمدتا در رشته های پزشکی، رو دارند پست می کنند و بهشون افتخار می کنند. بنده خودم به عنوان یک دهه شصتی کیف می کنم از این که خانواده ها و نسل جدیدمون چه قدر هوشمند شده اند و دقیقا می دونند چی می خوان از زندگی و چه رودمپی باید داشته باشند در ادامه. خیلی از هم نسلی های من می دونند اصلا در خانواده های ما این موضوع هیچ گاه دغدغه نبود و فرزندان رها شده در کنار هم نسلان خودشون رشد می کردن، باشد که پیشرفتی حاصل شود. 👇