Właśnie wracam pociągiem z Gdyni, tłoczno mnóstwo ludzi, każdy ma swój świat i „Swoje kredki” piękne jest to że każdy ma się w dupie i wie że nigdy więcej się nie zobaczymy. Dzięki temu każdy ma swobodę zatopienie się w swoim świecie zdrowe i spokojne popołudnie. Są tylko pojedyncze jednostki, które nerwowo się zachowują, dziwnym trafem są to osoby rozglądające i szukające uwagi. A to introwertycy są podobno dziwni 🤷