Wpadłem w jakąś czarną dziurę którą wyssała ze mnie entuzjazm , szaleństwo i to coś w sobie co zbliżało ludzi do mnie. Czuję się jak kamień w lodzie. Nie poznaje sam siebie ,wszystko mnie drażni. Myśli mam milion na sekundę , chodzę jakbym był w innym świecie . Nic mnie nie zachwyca , nie fotografuję ,unikam dłuższych rozmów ,a byłem gadułą i mega lubiłem poznawać ludzi ,a oni lubili mnie. Martwi mnie to strasznie, bo co będzie gdy tak już mi zostanie i będę gburem . Kryzys wieku średniego ?