Yazıq anam mənbər kimi qısılmışdır bir küncə, Minarə tək baş qaldırıb atam edir iftixar. Zəmanənin mən ki belə ən layiqli oğluyam, Osa mənim hünərimi özü üçün bilir ar. Deyir: kaş ki, bu Xaqani bir toxucu olaydı, Olmayaydı söz mülkündə belə qabil sənətkar. Nə etməli, atam odur bir oğulam ona mən, Ağ olmaram, nə qədər eyləyərsə məni zar. Axır mənə çörək verib bəsləmişdir birtəhər, Böyük Allah, qoru onu, bəlalardan çək kənar. -Xaqani Şirvani, Atasından şikayət