چقدر عمیقه که عشق را به امانتی تشبیه کنیم که باید از آن مراقبت کرد... عشق، امانتی است که در دل جا می‌گیرد نه به دستِ سرنوشت، بلکه به دستِ قلب سپرده می‌شود هر بار که نامش را می‌بینی، یادآوری می‌شود که او بخشی از توست و این امانت، ارزشی دارد بیش از هر گنجی باید از آن با دقت نگهبانی کنی چرا که عشق، شیشه‌ایست نازک و دل، صندوقی که باید هرگز ترک نخورد