انگار در ایرانِ خاورمیانه؛ خوزستان، خاورمیانه ترین تکه آن است. الان شهر کوچیک ما عزادار دو تا از جوونای رشیدشه؛ از ظهر نمی تونم استوریای واتسپ رو باز کنم که هر کدوم یه زخم به زخمای قلبم اضاف می کنند. از دخترک شیرین زبونی که با ذوق به داییش می گه فردا قراره بابا بیاد خونه تا ضجه های مادر و خواهری که اعماق روح رو خراش میده. خدایا! دلیلت برای آفرینش انسان چی بود وقتی دستش رو برای این همه بی عدالتی، ظلم، نابرابری، فقر و جهل باز گذاشتی؟!