پاراگرافی از کتاب آبشوران: «صاحبخانه بدش نمی آمد که ما همیشه گریه کنیم ، عزادار باشیم و مصیبت نامه بخوانیم. چون مشغول می شدیم. و دیگر کسی از او نمی خواست که پشت بام را کاهگل کند ، یا برایمان آب لوله بکشد.»