Axı, axı mən 1 ay əvvəl ölürdüm acımdan. Yeməyə çörək tapa bilmirdim. Otağımda acımdan qarnım ağrıyırdı. Ama yazmağa davam edirdim. İnanırdım, bir gün çap olunacaqdı yazdıqlarım.. Mənim acımdan qarnım ağrıyanda niyə heç kim dəvət etmirdi məni yeməyə? İndi kitabım çap olunub.. Çoxlu pulum var. İndi isə hərkəs məni yeməyə dəvət edir. Mənə yaxın durmayan qızlar indi başımda pərvanə olur. Axı, mən həmin martinəm. Saçları sarışın, gözləri mavi, sadə gənc. Axı mən həmin martinəm.. Nədir axı dəyişən?