Бүгін 24 ке толдым. Өмірімнің жартысын сүріп тастаған сияқтымын. Жаста, кәріде емеспін, дәл бел ортасындамын. Өмірдің қандай болатынын меңгердім. Қуанышында, қайғысында сезіндім. Бірақ, осы бір кірпіш дүниеге кетігін тауып, әлі қалана алмай жатырмын. Өзімді толықтай танығанмен, өзімді әлі түсіне алмай келемін. Шәкәрім атамыздың "өзіңмен алыс өлгенше" дегені осы болса керек, бұл алыстың жеңімпазы өлгенде ғана анықталатынын ұқтым. Не болса да, осы жасқа дейін жеткен жетістіктерімді жаза кетейін: