Umyć okna i wytrzepać dywan przed świętami to łatwizna. 2h i po sprawie. Trudniej jest mi być obecną w tym, co się dzieje. Wysłuchać z zainteresowaniem i uważnością syna kiedy opowiada co zbudował w Minecrafcie, którego w ogóle nie czaję, zamiast rozkminiać w głowie o której muszę jutro wstać żeby się jeszcze załapać na karkówkę w mięsnym. Albo posłuchać siebie, co tam dzisiaj u mnie słychać, co przeżywam i czy chcę zrobić jeszcze jedno ciasto czy dwa już wystarczą.