Бір күні үйдегі он бордақы қойды қызым шарбақтан он бір қылып айдап келді, жолдасым көршілерден, малшылардан мал іздеген адам жоқпа деп әбден сұрастырды. Сомен дәу қошқар, семіз біздің қорада жүре берді. Бір айдан аса, көршіміздің ағасы көшеде өтіп бара жатып, ашық тұрған забордан қойды көріп, келіп мынау сенің қойыңба деп сұрапты жолдасымнан. Жоқ, білмеймін кімдікі екенін иесі табылмады дейді жолдасым. Ана кісі бұл менікі, базардан алып, інімніғ қойына қосып, өзім Алматыға кетіп едім депті.