Көз жас...(таныс қыздың әңгімесі) 2004 жылы алғаш рет Өзбекстаннан Астанаға көшіп келдік. Неге Астана дерсіз? Астанада күйеуінің ағасы тұратын. Өзімізше моральды тұрғыдан қолдайтын шығар деген шығармыз. Балдарымды марқұм анама тастап кеткем...Үшінші күні қайнағам:" давай, кет үйден "деді...Күйеуім ағасына сөйлей алмай тұр. Соның қол астында құл сияқты жұмыс жасайды. Жататын жері "брошеный" автобус. Енем көріп, үндемей отыр. Мен жыладым да , заттарымды жинап кете бардым. Қайда дерсіз? ⤵️