دوران سربازی با کادریای خوب و بد زیادی آشنا شدم، بذار از یکی از مریضای روانیشون بگم، یه آدمی که تا دهنشو باز میکرد به ما بچه های بهداری گیر میداد و سنگ مینداخت جلو پامون و هر بار که مجبور بودم لبخند بزنم و احترام نگه دارم همیشه تو دلم این بیت رو میگفتم:
(در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت
این عوعو سگان شما نیز بگذرد)
آقای فلانی که همیشه پارس میکردی، سربازیم تموم شد و عوعوی سگان شما نیز گذشت 😁😁
پ.ن: والا قرار نیست همیشه گل و بلبل بگم، بذار یکمم غیبت کنم😁