Менің жүрегім тас сияқты қатып қалдыма әлде бұйырған адамым кездеспей жатырма Аллаға мәлім.Бірақ мен оны уайымдамаймын,оқуымды оқып,жұмысымды жасап жүрмін.Алайда ата-атам әсіресе анам маған әр күні айтатыны кетсей,біреумен сөйлессей,тұрмысқа шық ,қызығыңды көрейік дейді.Бірақ мен үшін дым қызық емес той,салт-дәстүр т.с.с.Өзім 19 дамын:)Менің оқуым,жетістіктерім,мақсаттарым мүлде қызық емес,тіпті бізге оқуың керек емес оқыма деп ұрсады.Енді ойлап отырмын көзімді жұмып,кете салайын тұрмысқа деп🥲