“Huzur-u Kalem” Bilirsin ya, teslimiyetim rüzgâra benzemez, benden alıp götürmez, beni taşıyıp O’na bırakır. Tevekkülüm, kar taneleri gibi sessizdir, ama her biri bir alemi taşır içimde. Hayretim de başkadır, bir serçenin ufacık kalbine, ağır ağır akan zamana, ve ay ışığının karanlığa dokunuşuna bakarım. Her şeyde O’nu görür, her sesin içinde O’nu işitirim. Merakım, yalnızca sükûttadır. Bazen şöyle sorarım: Bir yaprağın sabrı kaç asırdır? Bir damla yağmur hangi niyetle iner toprağa?…