Waarom zijn er in een universiteitsstad geen gepensioneerde professoren die af en toe, in het buurthuis, een middag over hun vakgebied willen kletsen met geïnteresseerde werklozen? Wij bestaan. Mensen als ik, die niet willen klaverjassen of over zichzelf praten, hebben niks boeiends en leerzaams om naar toe te gaan. Niks waarbij je anderen ontmoet. Het zou leuk zijn als deze vraag verspreid wordt. Van de gemeente krijg ik geen antwoord. Behalve dan dat het "een leuk idee" is.