چقدر درک شدن دلنشین است ...! این که گاهی، همدمی، همراهی باشد که تو را بفهمد ... و بداند که تو همیشه همان آرام و صبوری که گاهی بی حوصله میشود ! دادوفریاد راه می اندازد و همه را به هم میریزد اینکه کسی باشد که بفهمد بی حوصلگی هایت از دلتنگیست !از سر خستگی..... و به جای ناراحت شدن و اخم کردن حرف هایت را به دل نگیرد و با محبت آرامت کند! خوب است کسی باشد که تورا بپذیرد و کنارت باشد ... با همه ی بدی ها و بی حوصلگی هایت ...! و یادش نرود که توهمان همیشگی هستی که فقط کمی خسته شده...!