دووم میاری... یه جوری دووم میاری که خودتم تعجب میکنی... و از اینکه دووم آوردی پشیمون نیستی ... هر چند یه اندوهی همیشه باهاته...

باید یاد بگیری از تکرار زندگی لذت ببری و اینکه زندگی رو یه کمدی ببینی نه یه تراژدی.یه لحظه فکر کن به چیزیکه نوشتم

همین که جسارت پیدا کردی و پیگیر درمانت هستی باید ازت تشکر کرد. من هنوز انتخابم موندن تو مرحله از دست دادن بابام هستم، ترجیح میدم تو خلوت خودم و بابام باشم تا برم تراپی.

هر روز فقط به این فکر کن که چطور امروز رو با یک کار مفید برای جسم یا روحت برای خودت قابل تحمل‌تر کنی. فقط روزانه جلو برو و به قول خارجیا one day at a time زندگی کن یه مدت. از یه تراپیست در کنار دارودرمانی کمک بگیر و سعی کن (با اینکه میدونم خییییلی انرژی میبره) از خانواده و دوستات کمک بگیری. هر روزی که از تخت میای بیرون قهرمانی 🤗 میگذره.

از کارای ساده شروع شاید همین که بشینی رو به روش و باهاش حرف بزنی هم شروع خوبی باشه باشه بهش فرصت بده سوگ اش رو هضم کنه سوگ تلخه زمان نیاز داره و اگر بدونه توی همین دنیا زیر همین سقف آسمون هم کسایی هستن که اونا هم الان سوگ دارن و در یک آن پدرشونو از دست دادن؟ حتی فکرشم نمیکردن حتی فرصت خداحافظی نداشتن در آخر بدون تو تنها نیستی

و نقاشی کن

صبورباش.یه ضرب المثل هست که میگه خداباباتومیگیره درحالیکه یه بابایی بهت میده منظوراینکه خداعوض این داغو.عوض این صبروبهت میده.فقط نذارافسردگی بهت غلبه کنه.صبروحکمت خدابرکسی هویدانیست تابه وقتش

بشین تمام احساساتت رو بنویس داد بزن گریه کن میبینی حس بهتری به مرور پیدا می‌کنی بشین با خودت روراست باش از همون بچگی تمام خاطرات و احساساتت رو بنویس

به خودت حق بده که برای از دست دادن پدرت غم داشته باشی غمت رو انکار نکن اما بذار به صورت اشک بباره به صورت فریاد توی جایی که هیچ کس نیست از وجودت بره بیرون تا حالت بهتر شه. این رو یادت باشه تک تک ما انسان ها برای انجام کاری به این دنیا اومدیم و‌ وظیفه و رسالتی داریم خود من دارم می گردم‌ کار مهمی که به خاطرش اینجا هستم چیه تا انجامش بدم شاید بودن من باعث می شه شرایط زندگی چند نفر دیگه بهتر بشه بچه ام با وجود رسیدگی های من در آینده تبدیل به فرد مهمی بشه و …. این هدف داشتن به زندگیت انگیزه و جهت می ده

آدمی دوام میاره...بطرز شگفت انگیز وتلخی ، همه جور سختی رو می پذیره...همینکه تونستی حالت رو توضیح بدی ، یعنی داری تمرین استقامت میکنی..چون ناخودآگاهت میدونه چاره ای جز دوام آوردن نداری......حرف بزن ، با هرکسی که خوب گوش میکنه ...حرف زدن آرومت میکنه