نهنگ موج عشقم، در گل ساحل نمی‌ گنجم شنا باید در اقیانوسم، اندر گل نمی‌ گنجم زبانی آسمانی دارم، ام‍ا كس نمی‌ فهمد حدیث قدسم، اندر گوش هر غافل نمی‌ گنجم اگر فهم سخن یا درک من ننمود نادانی عجب نبود كه در اندیشه جاهل نمی‌ گنجم بیابانگرد و صحراورز و دور از مردمم، آری میان شهر در غوغای بی حاصل نمی‌ گنجم نگارم گفت بیرون كردم از دل مهر یغما را بگو من مرغ كیوان رفعتم در دل نمی‌ گنجم یغما_نیشابوری