هرکسی در دل من جای خودش را دارد جانشین تو در این سینه خداوند نشد با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر هیچکس،هیچکس اینجا ب تو مانند نشد

گر نباشد حیا و درک و شعور… آدمی طعنه میزند به ستور جان انسان که تربیت نشود، آدمی گاو میشود به مرور

نیلوفر به همه زندگی ام پیچیده بود در رگهایش من بودم که می دویدم هستی اش درمن ریشه داشت همه من بود کدامین باد بی پروا دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟ "سهراب سپهری"

هرچه کنی به خود کنی