Մի անինքնասեր տգեղ կնոջ պես Սիրահարվել է ինձ տխրությունը, Որին չեմ սիրում, Եվ այդ պատճառով Նա իր հագուստն ու անունն է փոխում – Մերթ՝ կոչվում թախիծ, Մերթ՝ կարոտ, Մերթ՝ վիշտ, Ցավ կամ տրտմություն: Հետապնդում է Ու չի հասկանում, Որ մենք չենք սիրում հետապնդողին, Որ մենք սիրում ենք ու գերվում նրան, Ում դուր չենք գալիս: Ես էլ իմ հերթին Իմ ամբողջ կյանքում Հետապնդում եմ ուրիշին՝ Նրա՛ն, Որ նույնպես, դիտմամբ, Անունն է փոխում – Մեծն Սևակ