8-бөлім Әкесінің анасын бөлмелерінен есікке дейін тасуы өміріміздің бір дәстүрі болды. Әйелім ұлымызды қасына шақырып, күлімсіреп құшақтады. Ол күні оны құшағыма алып тасығанымда тура үйленген жылдарымыздағыдай сезімдер кештім. Сезімдерім еріксіз өзгере бастады. Соңғы яғни отызыншы күні оны есікке дейін апарғанымда, одан барлық көрсеткен қиыншылықтарым үшін кешірім сұрадым және сол күні Айнұрға барып, ажыраспайтынымды айттым. Отбасымыздың әлсірегені, сезімдердің жоқтығынан емес...