Ik lag gisteravond al voor 20:45 uur in bed. Nacht er voor slecht geslapen. Ik was nog nooit zo vermoeid als gisteren. Ben nu ook pas een uurtje wakker. Het haktver flink in, steeds een beetje meer. Krijg er steeds minder zin in, in de lijdensweg van ziek zijn. Totdat ze zeggen we kunnen niets meer voor je doen. Tja dat ik weet ik voor mezelf al langer.