‏«در این سپیده‌دم که هرگز نخـواهد دمید، آنان بر زمینی که سردتر از مـرگ است؛ خوابیده‌اند! مغموم، بی‌پناه، اسیر دست توحش منوچهر فلاح_ بچه های اکباتان