Alam ko naman lahat tayo ay mawawala sa mundo, pero gusto ko yung life ko ma-spend talaga close to my love ones, my hubby and daughter, my mom and sibs, nieces ❤ same with my hubby, nako di pwede ilayo sa anak nya yun 😅 lahat yan narealized ko nung COVID days pa. since I'm a nurse, naisip ko, I can't die or my love ones na malayo kami sa isa't isa.. Kaya pinilit ko na both working kami para kahit papano, medyo matumbasan yung pwede nya kitain sa abroad 😊

To each their own ika nga. Kung sa palagay mo yan ang nakabubuti generally sa family mo at buhay mo go for it. Hindi natin kelangan e push ang mga bagay na hindi natin ikakasaya, pg makita mo ang iba na sa ibang tahak sila dumaan, yun ay dun din sila masaya. I think gnun lg ang mindset. Do what makes you happy and comfortable kasi naka dependi yan sa tolerance mo sa buhay.

If you can provide naman ung mga daily expenses no need na to work abroad .. pero minsan kc sa buhay need magsacrifice ng bawat isa dun mo din masusubukan ung relationship nio.. 😅 char

Same po, mi. My perspective kasi, mag asawa kasi is designed to be together. And mas maganda rin magpalaki ng anak na buo nakikitang pamilya. Pero for other people naman na hindi mgkasama, I don't judge them kasi iba iba tayo ng sitwasyon sa buhay. Iba iba opportunities na meron tayo.

Same with bakit ka mag aanak kung ipapaalaga sa iba. Feeling ko para akong may scholar. (Pero ako lang to ha) I know we have different reasons and circumstances for choosing to have our child taken care of by others. Pero yung well planned yung life kasama don yun mag aanak ka pero ipapaalaga mo sa iba after medyo confusing for me